Гісторыя каледжа
1958 годзе ў Бабруйску была створана прафесійна-тэхнічная школа сталяроў-мэбельшчыкаў-чырванадрэўцаў з лікам навучэнцаў 96 чалавек.
- На базе школы сталяроў-чырванадрэўцаў створана гарадское прафесійна-тэхнічнае вучылішча №15-1960г.
- У 1961 годзе гэтая школа рэарганізавана ў гарадское прафесійна-тэхнічнае вучылішча № 15. Кантынгент навучэнцаў у 1961/62 навучальным годзе складаў 255 чалавек.
Перад педагагічным калектывам вучылішча стаяла вялікая і адказная задача: у кароткі тэрмін стварыць вучэбна-матэрыяльную базу, якая адпавядае сучасным патрабаванням вытворчасці, аб'яднаць педагагічны калектыў і тым самым карэнным чынам палепшыць змест і арганізацыю вучэбна-выхаваўчага працэсу-са па падрыхтоўцы будучых высокакваліфікаваных рабочых. Калектыў вучылішча паспяхова справіўся з гэтай задачай.
- Неўзабаве ў 1963 годзе было пастаўлена пытанне аб падрыхтоўцы ў вучылішча рабочых для мастацкай прамысловасці. Пастановай Савета Міністраў Беларускай ССР ад 15 мая 1964 г. гарадское прафесійна-тэхнічнае вучылішча № 15 рэарганізавана ў мастацкае гарадское прафесійна-тэхнічнае вучылішча № 15. Так паўстала ў Беларусі першае мастацкае прафесійна-тэхнічнае вучылішча.
- З 1962 года вучылішча пачало рыхтаваць кваліфікаваных рабочых па спецыяльнасцях: аддзелачнікаў мэблі і маляры, а з 1964 года — разьбяры-інкрустатары і маляры-альфрейщики.
- У 1964/65 навучальным годзе ў вучылішчы навучалася 300 чалавек. Усе навучэнцы набывалі працоўныя навыкі ў вучэбна — вытворчых майстэрнях вучылішча, а таксама на базавых прадпрыемствах-Бабруйскай мэблевай фабрыцы ім. Халтурына і будаўнічых аб'ектах будтрэста № 13.
Вучэбна-вытворчая база складалася з 3 майстэрняў сталяроў-мэбельшчыкаў-чырванадрэўцаў, майстэрняў разьбяроў-інкрустатараў, маляроў-альфрэйшчыкаў, аддзелачнікаў, механічнай майстэрні, прэсавага і ваймового аддзяленняў. У механічнай майстэрні навучэнцы праходзілі вытворчае навучанне пры вывучэнні тэмы "механізаваная апрацоўка драўніны". Абсталяванне сталярных майстэрняў-варштаты, шафы, класныя дошкі — усё было выраблена навучэнцамі. Тэарэтычныя заняткі праводзіліся ў 9 спецыялізаваных кабінетах: чарчэння і канструявання, эстэтычнага выхавання, спецтэхналогіі Сталяроў, малюнка, кампазіцыі, спецтэхналогіі маляроў і аддзелачнікаў, Грамадазнаўства, мазаікі і электра-тэхнікі. Надавалася вялікае значэнне малярнай аздабленні кабінетаў, імкнуліся для кожнага знайсці сваё каляровае рашэнне. Нестандартнае каляровае рашэнне робіць заняткі не гэтак стомнымі, значна павышае працаздольнасць навучэнцаў і дапамагае іх эстэтычнаму выхаванню.
- Вучылішча ўпершыню прыняло ўдзел у Беларускай рэспубліканскай выставе-1962 г.
- Першыя творчыя працы навучэнцаў дэманструюцца на ВДНГ СССР. Першае грамадскае прызнанне вучылішча і першыя ўзнагароды: дыплом 2 ступені, залатая, сярэбраная і 10 бронзавых медалёў-1963 г.
- Дэбют вучылішча на міжнароднай выставе. Серыя творчых работ навучэнцаў і майстроў паспяхова дэманстраваліся ў г. Манрэалі (Канада) - 1967 г.
- Вучылішча пачатак падрыхтоўку спецыялістаў з сярэдняй адукацыяй-1968 г. – 1971 г.
- Адкрыты выставачная зала творчых работ навучэнцаў-1976 г.
- Створаны музей Беларускай народнай творчасці. Работы навучэнцаў экспануюцца на міжнародных выставах у Балгарыі, ФРГ, на Кубе. - 1978 г.
- Загадам Дзяржкамітэта СССР па ПТА, Міністэрства лясной і дрэваапрацоўчай прамысловасці вучылішчу прысвоена званне "лепшае вучылішча краіны" лясной прамысловасці ў 1977/78 навучальным годзе.
- У сталіцы Венгрыі г. Будапешце адкрыта першая персанальная замежная выстава вучылішча-1979 г.
- Выстава творчых работ на Кубе-1980 г.
- Работы навучэнцаў экспанаваліся ў Фінляндыі, Марока-1981 г.
- Вучылішча было ператворана ў " Вышэйшае прафесійнае вучылішча дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва №15». Навучэнцы набылі магчымасць атрымліваць сярэднюю спецыяльную адукацыю па прафесіях педагагічнага цыкла-1992 г.
- ВПУДПИ №15 пераўтворана ў " Бабруйскі прафесійна-тэхнічны каледж дэкаратыўна - прыкладнога мастацтва» - 2000 г.
- "Бабруйскі прафесійна-тэхнічны каледж дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва» перайменаваны ва ўстанову адукацыі «Бабруйскі дзяржаўны прафесійна - тэхнічны мастацкі каледж» - 2001 г.
-У Рэспубліканскім аглядзе тэхнічнай і дэкаратыўна - прыкладной творчасці каледж быў узнагароджаны дыпломам 1 ступені, 18 навучэнцаў каледжа былі ўзнагароджаны дыпломамі-2006 г.
- Па выніках V Рэспубліканскага фестывалю дэкаратыўна-прыкладной творчасці навучэнцаў і работнікаў устаноў, якія забяспечваюць атрыманне прафесійна-тэхнічнай і сярэдняй спецыяльнай адукацыі, «Беларускі вянок» каледж быў узнагароджаны дыпломамі I ступені ў трох конкурсах. У асабістым першынстве навучэнцы каледжа ў намінацыях "Бісерапляценне" « "роспіс па дрэве», «роспіс па тканіны»," разьба па дрэве " былі ўзнагароджаны дыпломамі - 2008 г.
- Прэміяй "Спецыяльнага фонду Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь па сацыяльнай падтрымцы адораных навучэнцаў і студэнтаў" і дыпломамі 1 ступені Міністэрства адукацыі за прафесійнае майстэрства былі ўзнагароджаны навучэнцы каледжа: Сяргейчык В. А., Сухінін і.М., Дзмітрыеў В. А. Курмашова Г. А., Мендзялёва А. А., Іванова Г. Г., Казакова М. А. - 2006 – 2008 г. г
- УА «Бабруйскі дзяржаўны прафесійна-тэхнічны мастацкі каледж "перайменаваны ва ўстанову адукацыі" Бабруйскі дзяржаўны прафесійна - тэхнічны мастацкі каледж імя А. Я. Ларына» - 2010 г.
- УА «Бабруйскі дзяржаўны прафесійна-тэхнічны мастацкі каледж ім. А. Е. Ларына" перайменаваны ў УА "Бабруйскі дзяржаўны каледж ім. А. Е. Ларына" - 2014 г.
Справа ўсяго жыцця!
Ларын Аркадзь Ягоравіч нарадзіўся 15 лістапада 1923 года ў сяле Убинское Новасібірскай вобласці.
Бацька, Ларын Ягор Цімафеевіч, маці-Ганна Аляксандраўна, да 1932 года-сяляне, з 1932 года-калгаснікі. Бацька памёр у 1942 годзе, маці-у 1957.
У 1942 годзе скончыў спецшколу ВПС №11 у г.Свярдлоўску, у 1962 годзе ваенна-авіяцыйнае вучылішча ў г. Чэлябінску. З чэрвеня 1942 года па жнівень 1960 года служыў у шэрагах савецкай арміі ў авіяцыйных частках далёкай авіяцыі на розных афіцэрскіх пасадах. З сакавіка па май ўдзельнічаў у баявых дзеяннях ВЯЛІКАЙ айчыннай вайны. Скончыў службу на пасадзе намесніка начальніка ваеннай авіяцыйнай школы механікаў №194 у г. Мікалаеўску на Амуры. Дэмабілізаваны па хваробы ў 1960 годзе ў званні маёра.
З 1938 года па 1943 год быў членам ВЛКСМ, з 1943 па 1945 г. - кандыдатам у члены КПСС, з верасня 1945 года-член КПСС.
З верасня 1960 года па верасень 1999 года працаваў дырэктарам Бабруйскага вышэйшага прафесійнага вучылішча дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва. У вучылішчы ўласнымі сіламі створана выдатная вучэбна-вытворчая база: 20 спецыялізаваных кабінетаў, 18-вучэбна-вытворчых цэхаў, 6 музеяў, спартыўны, актавая і выставачныя залы, два інтэрнаты на 645 месцаў. Трох музеях прысвоена званне – «народны».
Вучылішча займае адно з першых месцаў у сістэме прафтэхадукацыі СССР, з 1969 года носіць назву "вучылішча высокай культуры" « "лепшае Лясная прафтэхвучылішча краіны", удастоена звання лаўрэата прэміі Ленінскага камсамола, узнагароджана дыпломам і прэміяй ВЦСПС, з 1963 года з'яўляецца пастаянным удзельнікам ВДНГ СССР, узнагароджана 644 медалямі і 27 дыпломамі ВДНГ СССР. Калектыву мастацкай самадзейнасці вучылішча прысвоена званне народнага. 29 навучэнцаў сталі лаўрэатамі Усесаюзнай ВТТМ.
Пад кіраўніцтвам А. Е. Ларына ў вучылішча сканструяваны перадавы вопыт дзейнасці інжынерна-педагагічнага калектыву па мэтанакіраванаму фарміраванню творчых здольнасцяў, як інтэгральнага якасці асобы навучэнцаў. Вопыт гэты прызнаны наватарскім, яго ідэі шырока распаўсюджаныя ў сістэме прафтэхадукацыі СССР. Ён стаў прадметам масавага вывучэння дзякуючы пастаяннага ўдзелу вучылішча ў экспазіцыях ВДНГ СССР, міжнародных выставах.
Актыўна ўдзельнічаў у грамадскім жыцці вучылішча і горада. 20 гадоў быў членам гаркама і дэпутатам гарвыканкама. У лютым 1989 года быў абраны старшынёй Савета Усесаюзнай Асацыяцыі работнікаў і навучэнцаў прафтэхвучылішчаў мастацкага профілю.
Шмат увагі надаваў навуковай дзейнасці, вывучэнню і ўкараненню перадавога педагагічнага вопыту. З'яўляецца аўтарам 8 кніг і шматлікіх навуковых артыкулаў. Па сумяшчальніцтве 3 гады кіраваў праблемнай лабараторыі па маральна-эстэтычнаму выхаванню НДІ профтехпедагогики АПН СССР.
У 1970 годзе пасля заканчэння аспірантуры пры Мінскім дзяржаўным педагагічным інстытуце ім. А. М. Горкага, прысвоена вучоная ступень кандыдата педагагічных навук. У 1968 годзе за поспехі ў працы і актыўную грамадскую дзейнасць было прысвоена званне "Заслужаны работнік-настаўнік прафтэхадукацыі БССР, у 1979 годзе-званне "Народны настаўнік СССР". У 1990 годзе прысвоена ступень доктара педагагічных навук, у 1993-званне прафесара. Узнагароджаны ордэнам Леніна, ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга, Айчыннай вайны 11 ступені. Памёр у 2010 годзе.